Breefing Days @Dakar

Vanwege onze vroege keuringstijd van 7 uur, werd het mijn "Most Boring New Year Ever". Met dit vroege tijdstip in het vooruitzicht en een verse jetlag was het gezamenlijke etentje met 32 mannen op een vuurwerkloze afgelegen plek met DJ in opleiding niet inspirerend genoeg om onze gedachten bij de Dakar start weg te houden. Op tijd naar bed en mijn jaarwisseling was eenzaam in een Argentijns bedje. Middernacht begon met een loeiende eerste-maand-maandag-sirene gevolgd door bulderend vuurwerk. 00.15 doe ik mijn oorpluggen in voor 5 uurtjes rust. 

Vroeg weer onderweg naar Technopolis, waar het Dakar circus gestationeerd is, om eerst een technische en daarna een administratieve keuring te ondergaan.

Prompt zeven uur schuift de poort open en parkeren we onze trucks voor de eerste hindernis, de controle van de Irritrack. Een onderling waarschuwingssysteem wat gekoppeld is aan ons GPS systeem van de organisatie. Nadat onze twee eerste trucks  akkoord bevonden zijn, immers alles is al in Frankrijk bij vertrek gecontroleerd, vindt onze Franse controleur dat de bedieningsknoppen kennelijk niet goed zitten. De knop moet door de drie inzittenden te bedienen zijn(???). Nadat we hem niet konden overtuigen van de eerdere goedkeuringen, hebben we hem subtiel uitgelegd dat het onmogelijk is om met drieën 1 knop te kunnen bedienen, terwijl we straks ingeharnast zitten in onze gordels, met de bewegingsvrijheid van een  olifant in een fietsmandje. Vlug ruilde hij het stempel in tegen ons vriendelijke "Ojevaar".  

Door naar de indoor keuringshal. De controle van onze kleding, brandvrij ondergoed, helmen en het nekbeschermende HANS systeem was zo gepiept vanwege het feit dat alles nieuw was. Voordeel van een nieuw team voor ons. 

Omdat we toch als een van de snellere teams geacht worden wordt de truck gewogen, as voor as het totale gewicht. 

Dan door naar de controle van andere veiligheidszaken als brandblussers, noodstroom knoppen, verlichting en laadruimte. Ook nog nalopen van enkele loodjes met nummers die in Frankrijk zijn aangebracht ter verzegeling van chassis, motor, turbo en straps als veerwegbegrenzing. Na het plaatsen van wederom enkele stempels op onze stempelkaart is het technische kaartje vol. Bij buitenkomst verplicht op de foto voor de pers en organisatie, eindstempel en door naar het zgn Parc Fermee ofwel wachtpark in goed Nederlands. Hierin moeten de voertuigen bewaakt geplaatst worden en mogen tot 15 minuten voor de start van de rally niet meer beroerd worden. 

We krijgen 20 minuten om ons te melden bij de administratieve check, hetgeen geen makkelijke opgave is omdat je veel oude bekende tegen komt voor een praatje. Door deze stempelmassa wurmen we ons met verve door met als eindschot een foto met een politiebordje voor je buik. Dan volgt eindelijk het felbegeerde polsbandje met ID Tag waarmee je als deelnemer toegang krijgt tot alle bivaks, maar vooral, eten en drinken. 

Omdat we met Team de Rooy niet op het gezamenlijke bivak verblijven maar 40 km daar vandaan, besluiten Ton en ik naar Technopolis terug te gaan om alle bekende collega's een goed nieuwjaar te wensen. Fijn om je Dakar familie daar weer terug te zien. 

Na enkele briefings en besprekingen, uiteindelijk nog een laatste uurtje zon aan het zwembad. Was weer een lange dag. 

Morgenochtend mogen we ons om 09.30 uur melden voor een rijdersbriefing en wederom hangen tot einde dag waarop we eindelijk kunnen starten voor 350 km rijden waarvan slechts een kort proefje van 11 kilometer. 

Het gaat gebeuren!!!